Αι Σιχτίρ στους ευρωληστές που θέλουν να κλέψουν τις καταθέσεις, τις συντάξεις, τους μισθούς, το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας.

του Δημήτρη Καζάκη

Κινδυνεύουν οι καταθέσεις! Αυτό φωνάζουν οι άθλιοι κονδυλοφόροι σε διατεταγμένη υπηρεσία. Ναι κινδυνεύουν. Αλλά από ποιους; Από τους τραπεζίτες εγχώριους και μη. Μόνο αν οι Ευρωπαίοι προχωρήσουν σε κλοπή των καταθέσεων, όπως έκαναν στην Κύπρο. Δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος να κινδυνεύσουν οι καταθέσεις.

Ακόμη κι αν χρεοκοπήσουν οι τράπεζες, οι καταθέσεις είναι εγγραφές που κάλλιστα μεταφέρονται με την εγγύηση του κράτους στα νέα τραπεζικά ιδρύματα, που θα υπάρξουν στη θέση των χρεοκοπημένων συστημικών τραπεζών. Η Αργεντινή όπου οι τράπεζες έκλεισαν με μιας στις αρχές του 2002 και οι τραπεζίτες έφαγαν τις καταθέσεις με την κάλυψη του ΔΝΤ και της κυβέρνησης, οι καταθέσεις επιστράφηκαν στο ακέραιο από τις κυβερνήσεις Κίχνερ που διέγραψαν το χρέος και έδιωξαν το ΔΝΤ.

Ακόμη και μετά τον πόλεμο, η κυβέρνηση εθνικής ενότητας του 1944 σχεδίαζε μαζί με την Τράπεζα της Ελλάδας να επιστρέψει τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών που είχαν εξανεμιστεί λόγω του..... κατοχικού πληθωρισμού. Το σχέδιο ξεκίνησε να εφαρμόζεται το Νοέμβριο του 1944, παρά τη σφοδρή αντίδραση των Βρετανών. Δεν κατόρθωσε να ολοκληρωθεί γιατί Βρετανοί, μαυραγορίτες και δοσίλογοι οδήγησαν την Ελλάδα σε εμφύλιο.

Ήδη η συμμορία Γιούγκερ και Σία ετοιμάζεται να βάλει χέρι στις καταθέσεις για να "διασώσει" τις συστημικές τράπεζες. Και δεν θα σταματήσουν εκεί. Θα προχωρήσουν σε φορολόγηση των καταθέσεων από το πρώτο ευρώ.

Οι περιορισμοί στις αναλήψεις διευκολύνουν απίστευτα το σχέδιό τους. Σκεφτείτε ότι με μέτρο αναλήψεων 60 ευρώ, ακόμη και μισθοί των 400 ή 500 ευρώ, θα εγγραφούν ως καταθέσεις στις τράπεζες, χωρίς να μπορούν οι δικαιούχοι να προχωρήσουν σε ανάληψη του ποσού. Υπάρχει ιδανικότερη ευκαιρία για τους ληστοσυμμορίτες των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης για να επιβάλλουν "κούρεμα" καταθέσεων;

Λένε ότι αν συμβεί θα ισχύσει για πάνω από 100 χιλιάδες ανά κατάθεση. Μέγα ψέμα. Έχουν φροντίσει να διαμορφώσουν το πλαίσιο που τους επιτρέπει να καταστρατηγήσουν αυτό το όριο, όποτε αυτοί θελήσουν. Μπορούν κάλλιστα να επικαλεστούν επείγουσα ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των συστημικών τραπεζών. Ήδη η Fitch υποβάθμισε τις εγχώριες συστημικές τράπεζες σε επίπεδο σκουπιδιού. Είναι σίγουρο ότι θα ακολουθήσουν κι οι άλλοι οίκοι ανοχής της παγκόσμιας χρηματαγοράς.

Έτσι οι ληστοσυμμορίτες έχουν κάθε πρόφαση που χρειάζονται για έκτακτη ανακεφαλαιοποίηση των συστημικών τραπεζών με κλοπή των καταθέσεων. Κι επειδή δεν υπάρχουν επαρκείς καταθέσεις πάνω από 100 χιλιάδες, γιατί οι "δικοί τους" φρόντισαν και έβγαλαν τα χρήματά τους τους προηγούμενους μήνες, θα προχωρήσουν και πιο κάτω.

Αυτό ετοιμάζονται να κάνουν. Ιδίως αν την Κυριακή ο ελληνικός λαός ψηφίσει ΝΑΙ. Πάντως ένα πράγμα θα πρέπει να ξέρουν όλοι. Για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να το δεχθεί η ελληνική κυβέρνηση και η ελληνική Βουλή. Σε περίπτωση που αύριο οι ληστοσυμμορίτες μετά το έκτακτο Eurogroup απαιτήσουν έκτακτη στήριξη των εγχώριων συστημικών τραπεζών, το μπαλάκι θα είναι στην πλευρά της κυβέρνησης.

Μπορεί να αντιδράσει η κυβέρνηση σ' αυτή την επιλογή και να προστατεύσει τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών; Και βέβαια μπορεί. Θέτοντας αμέσως υπό καθεστώς δημόσιας εκκαθάρισης τις συστημικές τράπεζες εν λειτουργία με τη βοήθεια οικονομικών εισαγγελέων, ειδικών ανακριτών και εκκαθαριστών. Πολύ σύντομα θα δούμε αν η κυβέρνηση έχει τα κότσια να το κάνει.

Όπως και να έχει το ευρωσύστημα βρίσκεται σε πανικό. Ότι κι αν λένε, ότι φτιαγμένη δημοσκόπηση κι αν εμφανίσουν, το σίγουρο είναι ότι ένα παλλαϊκό ΟΧΙ φαίνεται να διαμορφώνεται. Ένα ΟΧΙ που στην ουσία είναι ένα αυθόρμητο Άι Σιχτίρ του Έλληνα σ' όλους αυτούς που τον θεωρούν δεδομένο. Ένα Άι Σιχτίρ σ' όλους εκείνους που νομίζουν ότι θα τον έχουν αιχμάλωτο των διαθέσεών τους και της ληστοσυμμορίτικης νοοτροπίας τους. Άι Σιχτίρ λοιπόν.

http://dimitriskazakis.blogspot.gr/

Αν τολμήσει κάποιος να αναιρέσει τη φύση του δημοψηφίσματος θα τη βρει από τον Ελληνικό λαό αργά ή γρήγορα

του Γιώργου Χαλιμούρδα

Επειδή θορυβηθήκαν τα ντόπια και ξένα κοράκια που μας ρουφάνε το αίμα εδώ και πέντε χρόνια, από την απίστευτη κοσμοσυρροή χθες στο Σύνταγμα, κοσμοσυρροή που ήταν παλλαϊκή, ακομμάτιστη, κοσμοσυρροή που εξέφρασε το πάνδημο λαϊκό αίσθημα, και η οποία προμηνύει ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή τις επόμενες μέρες, που όλο το πολιτικό σύστημα θα τρίβει τα μάτια του από την καθολική προσέλευση του Ελληνικού λαού στο ΟΧΙ, τα παπαγαλάκια σήμερα βγήκαν παγανιά και προάγουν την πρόταση Βαρουφάκη (μην τον χαρακτηρίσω τέτοιες στιγμές), ότι θα υπάρξει συμφωνία με οπισθοχώρηση των Γερμανών, και εν τέλει υποστήριξη της κυβέρνησης στο ΝΑΙ στο νέο μνημόνιο την Κυριακή.

Εγώ ένα μόνο έχω να πω προς κάθε κατεύθυνση.

Όποιος δεν αφήσει τον Ελληνικό λαό να εκφραστεί την Κυριακή το λιγότερο θα είναι...
τιποτένιος, προδότης και θα γραφτεί στα μαύρα κατάστιχα της ιστορίας της Πατρίδας μας.

Όποιος τολμήσει να αναιρέσει τη φύση του δημοψηφίσματος, έτσι όπως αυτό στοιχειοθετήθηκε στη Βουλή το βράδυ του Σαββάτου, ή ακόμα χειρότερα να οδηγήσει τα πράγματα στο να μην γίνει το δημοψήφισμα, να είναι σίγουρος, νομοτελειακά ότι ολόκληρος ο Ελληνικός λαός θα βρεθεί απέναντί του. Η ιστορία θα είναι αμείλικτη απέναντί του.

Αντισταθείτε.

Ο Γιώργος Χαλιμούρδας είναι Γεωπόνος Γ.Π.Α., MSc Περιβάλλον και Ανάπτυξη Ε.Μ.Π., και μέλος του Ε.ΠΑ.Μ. Ακρόπολης

http://seisaxthia-epam.blogspot.gr

ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ- ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ

Της ΜΑΡΙΑΣ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ-ΔΕΛΙΒΑΝΗ

Η επιχείρηση διαγραφής μέρους ή ολόκληρου του χρέους περιλαμβάνει  πολλές αποχρώσεις, που καταλήγουν σε  πολυάριθμες  θετικές και αρνητικές συνέπειες. Να υπενθυμίσω, ωστόσο, ότι οικονομία  της οποίας το χρέος δεν είναι  βιώσιμο, όπως συμβαίνει με την ελληνική, θεωρείται de facto χρεοκοπημένη. Το θέατρο σκιών που διαδραματίζεται, εφόσον η πτώχευση δεν έχει επισημοποιηθεί,  δικαιολογείται πρώτον  από το ότι αποφεύγονται πολλές από τις δυσμενείς επιπτώσεις μιας   επίσημης πτώχευσης, αλλά και  δεύτερον ότι παραμένουν  διαθέσιμες  όλες εκείνες  οι  παράλληλες λύσεις, που δεν συνιστούν επίσημη πτώχευση. Ενδεικτικά αναφέρω τη μερική, την  προσωρινή παύση πληρωμών,  το «κούρεμα» του χρέους, που μπορεί να αποτελεί μονομερή απόφαση της δανειζόμενης οικονομίας ή ενέργεια ελεγχόμενη από τους δανειστές,  τη συμφωνία για μείωση του επιτοκίου,  τη διακοπή της εξυπηρέτησης του χρέους με στόχο την αναδιαπραγμάτευση  του με πιο ευνοϊκούς όρους κ.α.  

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗ*

Πριν δυόμιση μήνες νωρίτερα, γράφαμε τούτο: «Η ρήξη έρχεται ως αναπότρεπτη καταιγίδα (αβέβαιης έκβασης), ακριβώς επειδή η ευρωζώνη και γενικά τα αρπακτικά του κεφαλαίου, δεν μπορούν παρά, σε εποχή κρίσης και ισχνών αγελάδων, να τα θέλουν όλα».(Να βάλουμε εμείς τον πήχη…). Σε πολλούς είχαν φανεί ως λόγια παρηγοριάς και ακόμη περισσότεροι προτιμήσαμε να κρατούμε μικρά καλάθια, σαν εκείνους που φοβούνται να ερωτευθούν από το φόβο της ματαίωσης.

Να λοιπόν που έγινε σκόνη η περιβόητη πολιτική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ «ούτε αμοιβαία καταστροφική ρήξη, ούτε απόλυτη υποταγή». Όσο και αν ο ΣΥΡΙΖΑ πίστευε, ορκιζόταν και διαπραγματευόταν να απαλύνει τις επιπτώσεις των μνημονίων και της πληρωμής του χρέους, μέσα στην ευρωζώνη, βρέθηκε να είναι η ίδια πολιτική δύναμη που λούστηκε τα φτυσίματα και τις αλαζονείες γκαιμπελίσκων τύπου Ντάισελμπλουμ και Σόϊμπλε. Απέναντι σε μια κυβέρνηση σαφώς «φιλοευρωπαϊκή», ορθώθηκε το πραγματικό και απαίσιο πρόσωπο της  ΕΕ του κεφαλαίου και της ιμπεριαλιστικής επιβολής.

Μίκης Θεοδωράκης: Φυσικά δεν είναι δυνατόν να ψηφίσουμε υπέρ της συμφωνίας με τους δανειστές

 Αρθρο του Μίκη Θεοδωράκη

Εδώ και πολλά χρόνια, περισσότερο όμως την τελευταία πενταετία, ζούμε την πλήρη αποτυχία του συνόλου του πολιτικού μας κόσμου, που έχει οδηγήσει την χώρα στα πρόθυρα μιας εθνικής δοκιμασίας, ένα μόνο βήμα πριν από μια καταστροφή ιστορικών διαστάσεων.

Το «ΟΧΙ» που έσωσε την Ισλανδία από την καταστροφή.

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Oταν ο λαός της Ισλανδίας κλήθηκε να αναλάβει την ευθύνη για τα προβλήματα μιας τράπεζας έθεσα το ζήτημα σε δημοψήφισμα. Και όχι μία φορά, αλλά δύο. Ήταν η πρώτη φορά που η δημοκρατική βούληση του λαού κρίθηκε σημαντικότερη από τα οικονομικά συμφέροντα των αγορών».

Ο ελληνικός λαός δεν πάσχει από το σύνδρομο του αυτόχειρα, όσο κι αν επενδύουν σ' αυτό ντόπιοι και ξένοι εκβιαστές.

του Δημήτρη Καζάκη

Ο ελληνικός λαός δεν πάσχει από το σύνδρομο του αυτόχειρα, όσο κι αν επενδύουν σ' αυτό ντόπιοι και ξένοι εκβιαστές.

Ένα ηχηρό και μαζικότατο ΟΧΙ στο επικείμενο δημοψήφισμα θα αλλάξει ριζικά τα δεδομένα υπέρ του ελληνικού λαού. Δεν έχει καμιά σημασία τι "ερμηνείες" θέλει να δώσει ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του. Το ΟΧΙ αντικειμενικά θα σημάνει ότι ο ελληνικός λαός δίνει σαφή εντολή στην κυβέρνηση ρήξης μέχρις τέλους με τους δανειστές. Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει έξοδο από το ευρώ.

Το δημοψήφισμα, ο πανικός, το όχι του λαού και η υποκρισία του ΚΚΕ

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Όπως είχα επισημάνει σε προηγούμενο σημείωμα η απόφαση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος με το ερώτημα όπως αυτό τέθηκε, δηλαδή ναι ή όχι στην εκβιαστική πρόταση των δανειστών, χωρίς να προδιαγράφεται σαφώς η εναλλακτική, αποτελεί ουσιαστικά ένα άλμα στο κενό για την κυβέρνηση Τσίπρα. Ωστόσο οι εξελίξεις που ακολούθησαν το διάγγελμα του πρωθυπουργού και η υπερψήφιση του δημοψηφίσματος χθες βράδυ από τη Βουλή με 178 ψήφους υπέρ, δημιουργεί από τα πράγματα νέα δεδομένα που οφείλουμε να λάβουμε υπ’ όψη μας. Τίποτε πλέον δεν είναι ίδιο με την περίοδο πριν την ανακοίνωση της κυβέρνησης για δημοψήφισμα και ο βάλτος που είχαμε περιπέσει κινήθηκε.

Επτά κρίσιμες ημέρες

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

1. Το πρωί του Σαββάτου ο ελληνικός λαός ξύπνησε σε έναν άλλο πολιτικό πλανήτη. Το «όχι» του Αλέξη Τσίπρα και της κυβέρνησής του στο ιταμό τελεσίγραφο των δανειστών έβγαλε- επιτέλους- τη χώρα από την κινούμενη άμμο όπου την είχε βυθίσει ο κάκιστος συμβιβασμός της 20ής Φεβρουαρίου. Μπροστά μας βρίσκονται επτά μέρες σκληρότατης σύγκρουσης, για την οποία προετοιμάζονται εντατικά όλα τα κέντρα εξουσίας στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Σενάρια οικονομικής πολιορκίας, κοινωνικής πόλωσης και πολιτικής ανωμαλίας βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Περνάμε απολύτως κρίσιμες ώρες, που απαιτούν απ’ όλους μας ψυχραιμία, καθαρό μυαλό, καθολική στράτευση και κυρίως αποφασιστικότητα.

Το χαλιφάτο του ευρώ παίζει τα ρέστα του: Δημοψήφισμα, εν μέσω μηντιακού ευρω-τζιχαντισμού!

«Εδώ,  δεν υφίσταται κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντ΄ αυτού, υπάρχει μια χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικοί από τους οποίους είναι χειρότεροι από άλλους, που είναι τόσο απασχολημένοι με τον προσωπικό τους αγώνα για εξουσία, ώστε δεν έχουν τον χρόνο να αναπτύξουν οικονομική πολιτική, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είχαν την ικανότητα...».

Από την έκθεση του Πωλ Πόρτερ, επικεφαλής της Επιτροπής για την Αμερικανική βοήθεια στην Ελλάδα (1947).

Εντάξει όχι, αλλά σε τι;

του Καρτέσιου

Βρίσκομαι στη δύσκολη θέση να ανακοινώσω στον εαυτό μου ότι θα συμμετέχω σ’ ένα δημοψήφισμα στο οποίο πρώτα καλούμαι να απαντήσω και στο τέλος θα μάθω την ερώτηση. Απομένουν εφτά μέρες πριν τη διεξαγωγή αυτού του δημοψηφίσματος. Ως τότε ελπίζω να γίνει ξεκάθαρο τι σημαίνει το «ναι» και τι το «όχι». Αν δε μάθω, πάλι «όχι» θα πάω να ψηφίσω, αλλά απλώς και μόνο επειδή έτσι μ’ αρέσει και επειδή το «ναι» το στηρίζει ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Στ. Θεοδωράκης και τα καρακόλια τους, οι τηλεοπτικοί σταθμοί.

Στις τελευταίες εκλογές ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ και πίστεψα ότι έδωσα μια καθαρή εντολή στην κυβέρνηση. Στη συνέχεια τα πράγματα εξελίχτηκαν με τρόπο τέτοιο ώστε κι εγώ ακόμη να μην ξέρω τι εντολή έδωσα, τι περίμενα όταν ψήφιζα, πώς είναι μια «πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση».

Ένα δημοψήφισμα που τρέμουν όλοι, ακόμη και η ίδια η κυβέρνηση.

του Δημήτρη Καζάκη

Ο Αλέξης Τσίπρας εισηγήθηκε δημοψήφισμα στις 5 Ιουλίου, δηλαδή ουσιαστικά σε μια εβδομάδα, για το "τελεσίγραφο" όπως αποκάλεσε τις τελευταίες απαιτήσεις των δανειστών. Δεν διευκρίνισε όμως τι θα γίνει αν μέσα στο σαββατοκύριακο αποσύρουν οι δανειστές το τελεσίγραφο και επαναφέρουν την πρόταση της ίδιας της κυβέρνησης των 47 σελίδων με μέτρα κοινωνικής σφαγής και ύφεσης.

Ήλθε η δική μας ώρα!

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Ο κύβος ερρίφθη.

Μετά από πέντε ολόκληρους μήνες διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, όπου η κυβέρνηση οπισθοχωρούσε βήμα το βήμα, έφτασε στο τέλος, ή να αποδεχθεί τον πιο ανέντιμο και ειδεχθή συμβιβασμό με συνέπεια να εισπράξει την κατακραυγή ακόμα και των πιο πιστών οπαδών της, ή να προχωρήσει σε μια ουσιαστική ρήξη με το ευρωσύστημα.

ΤO ΔΟΓΜΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΝΟΣ ΣΥΝΕΠΟΥΣ ''ΦΙΛΕΛΕ''

Του ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΑΛΙΑ*

Στο κείμενο αυτό θα προσπαθήσω να παρουσιάσω τα θεμελιώδη δόγματα της πίστης των νεοφιλελευθέρων, πάνω στα οποία θεμελιώθηκε η ΕΕ. Στη χώρα μας οι νεοφιλελεύθεροι αποκληθήκαν τελευταία με την χαριτωμένη λέξη ‘νέο-φιλελέδες’ πληθυντικός του ‘νέο-φιλελέ’ ή σκετο χωρίς το ‘νέο’. Κάνω την προσπάθεια αυτή για λογαριασμό τους κυρίως, για να ξέρουν εκεί στις πλατείες γιατί διαδηλώνουν, και αν αυτό που επιζητούν είναι βιώσιμο και σωστό. Πιθανολογώ ότι δεν γνωρίζουν τα Άρθρα της Πίστης τους.

Τί ακριβώς συζητάτε σύντροφοι;

του Θέμη Τζίμα

...Ή αλλιώς το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ... όπως τον ξέραμε. Τί ακριβώς συζητά η κυβέρνηση στο Eurogroup και στη σύνοδο Κορυφής; Την κατάργηση των δύο μνημονίων; όχι. Την εφαρμογή του προγράμματός της; ούτε. Την ακύρωση της διαδικασίας αξιολόγησης και της τρόικας; και πάλι όχι. Συζητά, μετά από συνεχείς υποχωρήσεις, στη βάση ενός τρίτου μνημονίου, που πλέον ή θα είναι «απλά» υφεσιακό και αντικοινωνικό ή θα είναι αδύνατον να υπερψηφιστεί ακόμα και από την πιο πρόθυμη για συμφωνία εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ.

ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

Του ΝΙΚΟΥ ΙΓΓΛΕΣΗ*

Μέχρι τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, η διαχωριστική γραμμή στην ελληνική κοινωνία ήταν μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών πολιτικών δυνάμεων. Μετά τις εκλογές εμφανίστηκε μια τρίτη τάση, την οποία μπορούμε να την ονομάσουμε κρυφομνημονιακή.

Πρόκειται για πολιτικούς, συνδικαλιστές, διανοούμενους, επιστήμονες, δημοσιογράφους και άλλους, οι οποίοι ενώ περιγράφουν με τα μελανότερα χρώματα την οικονομική και κοινωνική καταστροφή που προκάλεσαν τα Μνημόνια δεν προτείνουν καμιά διέξοδο, αναζητούν συμβιβαστική λύση με τους δανειστές - δυνάστες, μέσα στην Ευρωζώνη. Κάποιοι από αυτούς φτάνουν στο σημείο να μιλούν για ρήξη αλλά και πάλι δεν προσδιορίζουν το περιεχόμενό της: Αν υπάρξει ρήξη με την Τριαρχία των δανειστών (Τρόϊκα – Θεσμοί) ποια θα είναι η επόμενη μέρα για τον ελληνικό λαό; Πως θα ζει αυτή η χώρα; Πώς θα κινείται η αγορά; Τι θα γίνει με τις τράπεζες, τις καταθέσεις, τις εισαγωγές;

Προετοιμάζουν τη νέα εθνική εφεδρεία

του Θεμιστοκλή Συμβουλόπουλου

Παρακολουθώντας την προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στην Βουλή την 5^η Ιουνίου 2015 για την ενημέρωση των κομμάτων της αντιπολίτευσης σε σχέση με την διαπραγμάτευση με τους εταίρους, πολλά μπορεί κανείς να διαπιστώσει. Μερικά αποτελούν ήδη μεγάλες βεβαιότητες για τους περισσότερους. Όπως π.χ. ότι το νέο μνημόνιο με τα νέα σκληρά μέτρα είναι νομοτέλεια. Το αποδεικνύει άλλωστε η 47 σελίδων πρόταση μέτρων της συγκυβέρνησης προς τους θεσμούς. Ό,τι η κυβέρνηση δεν επιθυμεί την ρήξη με τους εκβιαστές του ελληνικού λαού, αλλά αντίθετα συντάσσεται με την ανάγκη οριστικής λύσης που θα βάλει τέλος στα σενάρια περί εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Διαπιστώνει κανείς επίσης, μέσω της έκκλησης του πρωθυπουργού να βοηθήσουν όλοι την εθνική προσπάθεια, τον ξεδιάντροπο πολιτικό τυχοδιωκτισμό που σαν μύκητας έχει εξαπλωθεί σε όλο το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα στην χώρα μας.

ΚΟΥΡΑΦΕΞΑΛΑ!

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*  

Να σχολιάσουμε; Τι να σχολιάσουμε;

Ότι από το «τέλος η λιτότητα» πήγανε στο «70% καλό το Μνημόνιο» κι από εκεί στις «47 σελίδες» τσουνάμι για να φτάσουνε τώρα στις «10 σελίδες» Αρμαγεδώνα;

Ότι από τις «12.000 αφορολόγητο» πήγανε σε έκτακτη (τάχα) εισφορά, σε χαράτσι δηλαδή, ακόμα και για τους διαβιούντες με εισόδημα τα 12 χιλιάρικα;

Ότι από «κατάργηση του Μνημονίου σε ένα νόμο με ένα άρθρο» πάνε όχι σε κατάργηση αλλά σε ψήφιση (!) Μνημονίου… σε ένα νόμο και με ένα άρθρο;

Ότι από την «επιστροφή της 13^ης σύνταξης» πάνε σε μέτρα που αφαιρούν και την 12^η σύνταξη;

Ο Δούρειος Ίππος της λέξης…. ‘’ΘΕΣΜΟΙ’’!!

του Κώστα Γιαννιώτη

Μόνο και μόνο από το γεγονός ότι μετονόμασαν την Τρόικα σε ‘’ΘΕΣΜΟΥΣ’’ θα έπρεπε να αφυπνίσει την κοιμισμένη συνείδηση όλων αυτών που κόπτονται για την…. ‘’αριστεροσύνη’’ τους και να προσαγάγουν τους υπεύθυνους της μετονομασίας σε δίκη για παράδοση της χώρας σε ξένες δυνάμεις.

Κομπορρημονούν ότι έδιωξαν την Τρόικα. Όχι μόνο δεν την έδιωξαν, οι απατεώνες, αλλά της παρέδωσαν και τα κλειδιά της πόλης. Γκρέμισαν τα τείχη και την έκαναν αφεντικό του τόπου. Την έκαναν καθεστώς! Και καμαρώνουν ότι…. «τώρα δε συζητούν με την Τρόικα αλλά με τους…. Θεσμούς».

Η εκπόρνευση!!

του Κώστα Γιαννιώτη

Στη διάρκεια της α΄ γερμανικής κατοχής υπήρξαν γυναίκες που δημιούργησαν σχέσεις με άντρες των γερμανικών δυνάμεων κατοχής, (την ίδια ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες άλλες γυναίκες πέθαιναν με το βρέφος τους κολλημένο στο στεγνωμένο από την πείνα, μαστό). Χαριεντίζονταν και καλοπερνούσαν (την ίδια ώρα που δεκάδες χιλιάδες άλλες γυναίκες πέθαιναν σε κρατητήρια των ανθρωποειδών ναζί ή σε μάχες εναντίον των κατακτητών).

ΤΕΛΙΚΑ... ΞΕΜΕΙΝΑΜΕ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΖΕΡΒΑ*

Δεν ξέρω πως θα επιχειρήσουν επισήμως να παρουσιάσουν τα κυβερνητικά στελέχη την κυοφορούμενη συμφωνία με τους δανειστές(«βιώσιμη λύση» απ' ότι καταλαβαίνω είναι ο όρος που λανσάρεται), πάντως αυτή, όπως τουλάχιστον σκιαγραφείται μέσα από τα προτεινόμενα από την ελληνική πλευρά μέτρα, μόνο σε έντιμο συμβιβασμό δεν προσιδιάζει. Για να μην κρυβόμαστε, η χθεσινή Σύνοδος Κορυφής δείχνει να σηματοδοτεί την ουσιαστική συνθηκολόγηση εκ μέρους της κυβέρνησης Τσίπρα μπροστά στον απόλυτο εκβιασμό που δέχτηκε τους τελευταίους μήνες από τη συμμαχία Μέρκελ, Γιούνκερ, Ντράγκι, Λαγκάρντ, σε αγαστή συνεργασία πάντα με την εγχώρια τρόικα, η οποία εσχάτως λειτούργησε ως η Πέμπτη Φάλαγγα των «θεσμών».

Το θέμα όμως στην παρούσα συγκυρία δεν είναι να αναζητήσουμε εξωγενείς ή ενδογενείς παράγοντες που συνέβαλαν στην εξέλιξη αυτή. Το πραγματικό ζήτημα εντοπίζεται στο ότι οι εν λόγω κυβερνητικές επιλογές κινούνται πλέον στο όριο της λαϊκής εντολής της 25ης Γενάρη. Καλό είναι να έχουμε στο μυαλό μας ότι αυτή δεν προέτασσε απλώς την παραμονή της χώρας στο ευρώ, όπως μονοσήμαντα προβάλλουν τα συστημικά ΜΜΕ, ορισμένες πολιτικές δυνάμεις, αλλά δυστυχώς και μια μερίδα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.

Αντίθετα, είχε στο επίκεντρο της το τέλος της καταστροφικής μνημονιακής λιτότητας αλλά και την άμεση ακύρωση των πλέον επαχθών ρυθμίσεων, όπως ο ΕΝΦΙΑ και η μείωση των κατώτατων μισθών. Όταν λοιπόν όλα τα παραπάνω όχι απλώς διατηρούνται, αλλά συμπληρώνονται από νέα μέτρα, κάποια από τα οποία, όπως ομολογούν ακόμη κι ίδιοι οι λεγόμενοι εταίροι μας, είναι υφεσιακά, κάπου έχει στραβώσει άσχημα το πράμα...

Ακόμη κι οι διαπραγματευτικές επιτυχίες της ελληνικής κυβέρνησης, όπως η μείωση των υπέρογκων πρωτογενών πλεονασμάτων, η μεταφορά των φορολογικών βαρών από τα χαμηλότερα προς τα υψηλότερα εισοδήματα, αλλά και η επιμονή της στην αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων, σε καμιά περίπτωση δεν είναι αρκετές για να δώσουν κάποια ουσιαστική προοπτική. Γιατί σε μια κοινωνία που επί 6 χρόνια που μαστίζεται από ανεργία κι ακραία φτώχεια, ακόμη κι αυτή η οριακή, έμμεση μείωση μισθών και συντάξεων μέσω της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών αλλά και του ΦΠΑ, μοιάζει με οριστική ταφόπλακα.

Από την άλλη, κατέστη για μια ακόμη φορά σαφές πως οι λεγόμενοι Ευρωπαίοι εταίροι μας δεν έχουν καμιά απολύτως διαθεση να απαλλάξουν την Ελλάδα απ΄αυτό το φαύλο κύκλο του δανεισμού(κοινώς της επιβολής της μνημονιακής πολιτικής)μέσω της αναδιάρθρωσης του χρέους της. Άλλωστε, όπως ξεκαθάρισε κι η Άνγκελα Μέρκελ αυτό «είναι αυτή τη στιγμή βιώσιμο», τη στιγμή που ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ φρόντισε να υποβαθμίσει εντελώς το θέμα, δηλώνοντας ότι «δεν προλάβαμε να το συζητήσουμε», αφού είναι δεδομένο ότι προέχει η ακόμη πιο σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας. Είναι εξαιρετικά πιθανο δε το επόμενο 24ωρο το προτεινόμενο από την ελληνική πλευρά πακέτο να εμπλουτιστεί με ακόμη πιο σκληρά μέτρα από τα τεχνικά κλιμάκια των δανειστών.

Είναι προφανές λοιπόν ότι ο Αλέξης Τσίπρας κι η κυβέρνησή του βρίσκονται προ ενός στρατηγικού αδιεξόδου. Προτάσσοντας την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη κινδυνεύουν παραμείνουν στον φαύλο κύκλο της αυτοτροφοδοτούμενης λιτότητας, βάζοντας σε κίνδυνο τις κοινωνικές συμμαχίες που είχαν χτίσει όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Ο χρόνος που απομένει πλέον είναι πολύ λίγος, φαντάζει αρκετός όμως για να κάνουν τα κυβερνητικά στελέχη μια πιο σωστή ανάγνωση της κατάστασης. Να δουν δηλαδή ότι ακόμη κι αν μια τέτοια συμφωνία περνούσε από την κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή(πράγμα πολύ αμφίβολο), πιθανότατα θα απορριφθεί στην πράξη πολύ σύντομα από την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Κι ότι σε κάθε περίπτωση οι «φονταμενταλιστές του Ευρώ» που συγκεντρώνονται εσχάτως στο Σύνταγμα απαιτώντας να «μείνουν Ευρώπη», είναι κατά πολύ λιγότεροι από εκείνους, που έχοντας βιώσει την «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» στο πετσί τους, θα αρνηθούν να ξεμείνουν σε αυτήν...

tvxs.gr

ΚΑΙ ΤΩΡΑ;

Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ*

Πριν από ενάμιση μήνα περίπου, με αφορμή το κοινό ανακοινωθέν Τσίπρα-Γιουνκέρ, εξέλιξη την οποία προσωπικά είχα αναγνώσει ως σημαντική «ποιοτική τομή» στην εξέλιξη της περίφημης «διαπραγμάτευσης», σε τούτη εδώ τη φιλόξενη ιστοσελίδα, είχα δημοσιεύσει ένα άρθρο με τον τίτλο «Έντιμος συμβιβασμός, όπως λέμε έντιμο μνημόνιο», στο οποίο διακινδύνευα μια πρόβλεψη (δυστυχώς δεν έχω την ίδια επιτυχία στα τζακποτ, την ξανθιά την παίρνει πάντα ο «θείος») για το περιεχόμενο της «ενδιάμεσης» συμφωνίας – αλλά και την επικοινωνιακή της διαχείριση.

Ομολογώ πως ορισμένες πτυχές του διαφαινόμενου deal ξεπερνούν και τις δικές μου απαισιόδοξες προβλέψεις. Όσο για το επικοινωνιακό project μαζικής λοβοτομής, είναι σίγουρο πως ακόμη δεν έχουμε δει ούτε το μέγεθος της κλιμάκωσής του αλλά ούτε και τις διάφορες εκφάνσεις της συνάρθρωσής του με τις αναγκαίες πινελιές (και εσωκομματικής) καταστολής.

Το μόνο που μένει για την επίσημη συμφωνία είναι η έναρξη της εφαρμογής όσων απαιτούν οι δανειστές.

του Δημήτρη Καζάκη

Η κυβέρνηση Τσίπρα συμφώνησε σε μέτρα οριζόντιων περικοπών και αυξημένων φόρων της τάξης των 8 δις ευρώ έως το 2016. Πιο συγκεκριμένα 2,7 δις ευρώ έως το τέλος του 2015 και 5,2 δις ευρώ μέσα στο 2016. Κι όλα αυτά για να επιτευχθεί ο πολυπόθητος στόχος του 1% πρωτογενές πλεόνασμα επί του ΑΕΠ το 2015.

Η κυβέρνηση προσχώρησε και στην απαίτηση των δανειστών για πρωτογενή πλεονάσματα τα επόμενα 4 χρόνια 1, 2, 3, 3.5% του ετήσιου ΑΕΠ αντίστοιχα. Κάτι που η κυβέρνηση Τσίπρα είχε χαρακτηρίσει παλιότερα "παράλογη" απαίτηση και "υφεσιακή πολιτική".

Τριάμισι εκατομμύρια εργαζόμενοι ζουν άλλα 7 εκ. Ελληνες

του Γ. Δελαστίκ

Δραματική παραμένει η οικονομική και κοινωνική κατάσταση της Ελλάδας, όπως δείχνουν τα στοιχεία για το πρώτο τρίμηνο του 2015 που εξέδωσε η ΕΛΣΤΑΤ. Κατά τη στατιστική αρχή, οι επισήμως καταγεγραμμένοι εργαζόμενοι ανέρχονται πλέον σε 3.504.446 άτομα. Οι άνεργοι -εννοείται, οι εγγεγραμμένοι, γιατί υπάρχουν αρκετοί που δεν προσέρχονται καν στις αρμόδιες αρχές για να καταγραφούν- ήταν στο πρώτο τρίμηνο του έτους 1.272.541 άτομα. Το ποσοστό ανεργίας διαμορφώθηκε έτσι στο 26,6%, ελαφρά μειωμένο κατά 1,2 εκατοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με το πρώτο τρίμηνο του 2014, οπότε ανερχόταν στο 27,8%. Η εκτίναξη της ανεργίας και η θεαματική μείωση των μισθών, συνοδευόμενες από την αύξηση της εισφοροδιαφυγής της «μαύρης» εργασίας, οδήγησαν σε κατάρρευση τα έσοδα του ΙΚΑ.

Τι θα πει "αμοιβαία επωφελής συμφωνία" σύμφωνα με την κυβέρνηση; Ο ελληνικός λαός θα πληρώνει ότι απαιτούν οι δανειστές για να φορτώνεται με νέα χρέη.

του Δημήτρη Καζάκη

Η ελληνική κυβέρνηση απέστειλε νέα πρόταση προς τους πιστωτές της το βράδυ της Κυριακής (21 Ιουνίου), που θεωρήθηκε "μια καλή βάση για την επίτευξη προόδου" από την Επιτροπή της ΕΕ ενόψει της συνόδου κορυφής της Δευτέρας.

Ο Επίτροπος Οικονομικών Pierre Moscovici στο γαλλικό ραδιόφωνο το πρωί της Δευτέρας, δήλωσε ότι οι νέες προτάσεις της κυβέρνησης "πηγαίνουν προς τη σωστή κατεύθυνση". Η ελληνική κυβέρνηση δήλωσε ότι υπέβαλε "πρόταση για μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία η οποία θα δώσει μια οριστική λύση στο πρόβλημα."

Το δημόσιο χρέος, η ανάγκη διαγραφής του και το Εθνικό νόμισμα - Μερικές ξεκάθαρες απαντήσεις σε αντίστοιχες εύλογες ερωτήσεις.

του Όθωνα Κουμαρέλλα

1. Πώς δημιουργήθηκε το χρέος; Σε ποιους χρωστάμε σήμερα και γιατί;

Η ιστορία του ελληνικού δημόσιου χρέους ξεκινά από την εποχή του αγώνα για την ανεξαρτησία το 1823. Μετά από σκληρούς αγώνες και 4 χρεοκοπίες που προηγήθηκαν φτάσαμε στη σημερινή εποχή. Το προ μνημονίων χρέος που είχε φτάσει το 2010 στα 300 δις ευρώ οφείλεται:

«Μένουμε Ευρώπη»

του Νίκου Μπογιόπουλου

Χέρια απλωμένα για μια σακούλα τρόφιμα. Αλλά μη χαλάμε τη ζαχαρένια μας. Σημασία έχει να «Μένουμε Ευρώπη». Ε;

Ουρές εκατοντάδων μέτρων για ένα κομμάτι φαγητό. Και τι πειράζει αφού «Μένουμε...
Ευρώπη». Ε;

Επαίσχυντο το τέλος

του Γιώργου Δελαστίκ

Τι είναι αυτά που είπε ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο Λουξεμβούργο το βράδυ της Πέμπτης, αμέσως μετά τη λήξη της συνεδρίασης της Ευρωομάδας και τα οποία σχεδόν «εξαφανίστηκαν» από τα μέσα ενημέρωσης στη συνέχεια; Φρίξαμε κυριολεκτικά μόλις ακούσαμε τι αποκάλυψε ο Γ. Βαρουφάκης ότι πρότεινε η κυβέρνηση Τσίπρα στους Γερμανούς και στους υπόλοιπους δανειστές, με φορέα τον ίδιο τον Βαρουφάκη! Δεν περιμέναμε να προτείνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την αφαίρεση ουσιαστικά όλων των οικονομικών αρμοδιοτήτων από κάθε ελληνική κυβέρνηση και την ουσιαστική εκχώρησή τους σε ανδρείκελα των δανειστών και του Τέταρτου Ράιχ της Γερμανίας!

Ε.ΠΑ.Μ. - Δ.Καζάκης στο TV Kosmos - 19 Ιουνίου 2015

Ομαλή μετάβαση στο εθνικό νόμισμα

Πραγματικά ζούμε απίστευτη παράνοια.

τoυ Θ. Συμβουλόπουλου

Η κυβέρνηση προπαγανδίζει ως μέγιστη επιτυχία, το προσύμφωνο που υποτίθεται πως υπέγραψε με την Ρωσία, για την κατασκευή και την διέλευση του αγωγού φυσικού αερίου Greak Stream από την χώρα μας.
Ταυτόχρονα συνεχίζει τις διεργασίες για την δημιουργία και την διέλευση από την χώρα μας και του αγωγού ΤΑΠ αμερικανικών συμφερόντων.

Εμπλέκει δηλαδή την Ελλάδα ανάμεσα στα τεράστια συμφέροντα και τον πόλεμο των αγωγών που διεξάγεται ανάμεσα στην Ρωσία και την ευρωατλαντική συμμαχία. 
Καταρχήν πρέπει να γνωρίζουμε πως ο ΤΑΠ συμφωνήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά, προϋποθέτει την δημιουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ) και όπως η κάθε διέλευση αγωγού σηματοδοτεί τον κατακερματισμό εδαφικής επικράτειας. Την ασφάλεια και την επιτήρηση του αγωγού αναλαμβάνει... ποιος άλλος; το ΝΑΤΟ. Επίσης κάθε αγωγός είναι άμεσα συνδεδεμένος με τις κορυφαίες γεωστρατηγικές μεταβολές που επιτυγχάνονται και προσαρτούν στις σφαίρες επιρροής των συμφερόντων τους τις χώρες από τις οποίες περνούν.

Το σύντομο ταξίδι στην αυταπάτη

Πηγή: Γιάννης Ραχιώτης – «Δρόμος της Αριστεράς»

Είτε οι δανειστές αποδεχθούν πλήρως τις κυβερνητικές «προτάσεις» είτε προσχωρήσουμε στις αξιώσεις τους, το αποτέλεσμα για τα λαϊκά στρώματα και για τη χώρα ως κυρίαρχη οντότητα θα είναι καταστροφικά.

Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η διαπραγματευτική ομάδα της κυβέρνησης πράγματι προσπαθεί να διασώσει, έστω και τα ελάχιστα, υπέρ των λαϊκών στρωμάτων. Κάποια τρόφιμα από τον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ, τις βασικές συντάξεις. Σε προηγούμενες φάσεις αγωνίστηκε να μην πουληθούν όλα τα αεροδρόμια, να μην ανέβει ο ΦΠΑ στα νησιά, να μην αυξηθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα (που σημαίνει να μην επιβληθούν νέοι φόροι) κ.ο.κ. Σ’ αυτά και σε πολλά άλλα ατυχώς έχει πλέον συνθηκολογήσει, στα πλαίσια του επιδιωκόμενου… «έντιμου συμβιβασμού».

ΣΤΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ «ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ», ΚΕΡΔΙΖΕΙ Η ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗ*

Αλήθεια ποια μέρα κατέβηκαν περισσότεροι στο Σύνταγμα; Την Τετάρτη όπου οι φίλοι της κυβέρνησης διεκδικούσαν «να πάρουμε τη διαπραγμάτευση στα χέρια μας» ή την Πέμπτη όπου άλλοι διατράνωναν ότι «Μένουμε Ευρώπη»;

Οι άνθρωποι, οι κόσμοι, ήταν διαφορετικοί στις συγκεντρώσεις.
Η γλίτσα έρρεε από παντού την Πέμπτη. Τα χρυσά ρολόγια, τα κομοδινί  μαλλιά ανδρών και γυναικών και τα αλαζονικά καπέλα, μιλούσαν ίσως πιο πολύ από τα πλακάτ του τύπου «θέλουμε σαμπουάν από την Ευρώπη» ή «το χρέος είναι οι υψηλές συντάξεις».
Ως εκεί όμως.

Ο ΕΥΡΩ-ΘΑΝΑΤΟΣ.

Του ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΟΥΛΗ*

Όσο και να φαντάζει ο τίτλος αυτού του άρθρου υπερβολικός, αυτή είναι δυστυχώς η πραγματικότητα για την σημερινή Ελλάδα. Ας δούμε συνοπτικά, λίγα σημεία για το «κόστος» παραμονής στο ευρώ:

ΠΡΩΤΟΝ: ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΛΛΑ ΤΡΙΑ-ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΥΦΕΣΗ-ΑΠΟΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΣ-ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ

Η Ελλάδα για να μηδενίσει ένα πρωτογενές έλλειμμα 8% του ΑΕΠ (ας δεχτούμε ότι ήταν τόσο το 2009), χρειάστηκε να θυσιάσει 25% του ΑΕΠ της και η πραγματική ανεργία να υπερβεί το 30%. Δηλαδή, για κάθε μονάδα διόρθωσης και δημοσιονομικής προσαρμογής του πρωτογενούς ελλείμματος, είχαμε περίπου 3% υποχώρηση του ΑΕΠ. Σήμερα, το 2015 έχει παρουσιαστεί πάλι έλλειμμα, τουλάχιστον 1% του ΑΕΠ. Αν πάμε σε πλεονάσματα, της τάξης του 3%, σταδιακά τα επόμενα χρόνια (π.χ. 1% το 2015, 2% το 2016 κλπ), ποιος μπορεί να αποδείξει ότι δεν θα υπάρξει η ίδια πορεία; Γιατί να μην υπάρξει περαιτέρω ύφεση (χονδρικά) 12%; Έπαψε ως δια μαγείας να ισχύει ο περίφημος «πολλαπλασιαστής» κλπ. Και γνωρίζουμε καλά, ότι με αυτόν τον τρόπο ότι η νέα ύφεση θα γεννάει νέα μέτρα κλπ .

Οι «ευρωπαϊστές» της αποσταθεροποίησης

του Θέμη Τζήμα

Ασχέτως του αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και παρά τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ τόσο ως προς το φετιχισμό του ευρώ στον οποίο προσχώρησε, όσο και ως προς την αντίφασή του που σήμερα καταπίνει το προεκλογικό του πρόγραμμα και την αντιμνη-μονιακή ρητορεία, δεν μπορεί παρά να βλέπει κανείς με ανησυχία τις προσπάθειες διαμόρ-φωσης από το εγχώριο κατεστημένο μιας μαχητικής, αντι - αριστερής δεξιάς.

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟ

Του ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΑΛΙΑ* 

Όταν γεννήθηκε το ευρώ ένας νέος κόσμος ήρθε στην επιφάνεια.

Η ΕΚΤ εγγυήθηκε ένα κόσμο χωρίς πληθωρισμό, αφού μια μηχανή θα παρήγαγε χρήμα για όλη την Ευρώπη, στην Φρανκφούρτη. Χρήμα που η προσφορά του αφελώς είχε υποτεθεί ότι θα είναι πλήρως ελεγχόμενη.

Το τραπεζικό σύστημα, στο πλαίσιο ότι οι τράπεζες δεν κάνουν λάθος στην τιμολόγηση τους, που σημαίνει παρελθόν, παρόν, μέλλον είναι ένα, είχαν απελευθερωθεί πλήρως. Ήσαν πέραν παντώς ελέγχου στη δημιουργία χρήματος για δουλειές χρηματοοικονομικές. Οι τιμές των χρηματοοικονομικών προϊόντων στο μεταξύ, παρέμειναν και παραμένουν εκτός του δείκτη του πληθωρισμού (γιατί άραγε; δεν θα πάρετε απάντηση ποτέ, απλά ένα βήξιμο).

Τελευταίες καντρίλιες πριν τη συμφωνία

Η τρέχουσα εβδομάδα εξελίχτηκε σ’ ένα κλίμα κρίσης ανάμεσα στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και τους εκπροσώπους των ιμπεριαλιστών δανειστών. Αν όμως δούμε τα πράγματα σφαιρικά, θα διαπιστώσουμε ότι αυτή η κρίση έμεινε στο φραστικό επίπεδο, ενώ όλες οι πλευρές φρόντισαν να μην ξεφύγει η κατάσταση και προκύψει κάποιο «ατύχημα».

Το Σαββατοκύριακο, ο Τσίπρας έστειλε στις Βρυξέλλες υψηλόβαθμη υπουργική τρόικα (Δραγασάκης, Παππάς, Τσακαλώτος), η οποία κουβαλούσε στις αποσκευές της τη «βελτιωμένη» πρόταση ως προς το δημοσιονομικό σκέλος της νέας συμφωνίας. Η ελληνική κυβέρνηση δέχτηκε να καλύψει «δημοσιονομικό κενό» ύψους 1,1% του ΑΕΠ για το 2015 και 1,9% για το 2016, προτείνοντας και τα μέτρα με τα οποία θα γίνει η κάλυψη αυτού του δημοσιονομικού κενού (αναλυτικά γράφουμε σε διπλανές στήλες).

Ούτε «υπογραφή», ούτε «κρίση λόγω αδιεξόδου», αλλά συνειδητό σχέδιο ρήξης!

του Πάνου Κοσμά

Η διακοπή των διαπραγματεύσεων μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και δανειστών είναι μια κρίσιμη στιγμή, που μπορεί να προετοιμάσει τις πιο διαφορετικές προοπτικές: είτε μια συμφωνία στον ενδιάμεσο τόπο μεταξύ της πρότασης της ελληνικής κυβέρνησης (κείμενο των 47 σελίδων plus) και του τελεσιγράφου των δανειστών αλλά μετατοπισμένη «λίγο ακόμη» προς την κατεύθυνση του δεύτερου, είτε μια σύντομη περίοδο «χωρίς συμφωνία» αλλά με εντεινόμενα στοιχεία οικονομικής και κοινωνικο-πολιτικής αστάθειας που θα λειτουργήσει σαν ευκαιρία για τον αντίπαλο, είτε το σταμάτημα του καθοδικού σπιράλ στο οποίο έχουμε εγκλωβιστεί και την υλοποίηση ενός συνειδητού σχεδίου ρήξης με το σύστημα. 

Φτάνει πια!

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Μετά και τη σημερινή διαπίστωση του αδιεξόδου των διαπραγματεύσεων στο γιούρογκρουπ, σε συνδυασμό με την επιτάχυνση της φυγής κεφαλαίων από τις ελληνικές τράπεζες (μόνο σήμερα -18/6- 1 δις ευρώ), με τη ταυτόχρονη μαζική κινητοποίηση των δυνάμεων του δωσιλογισμού σε στημένα συλλαλητήρια υπέρ του ευρώ, όλα τα ενδεχόμενα και μάλιστα τα πιο επικίνδυνα από αυτά είναι ανοικτά.

Η εποχή των ατέρμονων συζητήσεων και υποτιθέμενων διαπραγματεύσεων έχει παρέλθει οριστικά. Μπαίνουμε σταδιακά στην περίοδο των έργων από την πλευρά των δανειστών, με ό,τι δραματικό αυτό συνεπάγεται για τη χώρα και τη μεγάλη -«βουβή» και υπομένουσα καρτερικά- πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Το ελληνικό χρέος κρίθηκε "παράνομο, αθέμιτο και απεχθές", αλλά η κυβέρνηση Τσίπρα συνεχίζει να το αναγνωρίζει και να το πληρώνει ξεπουλώντας την Ελλάδα.

του Δημήτρη Καζάκη

Το ελληνικό χρέος είναι "παράνομο, αθέμιτο και απεχθές" και δεν πρέπει να πληρωθεί, δήλωσε η Επιτροπή Αλήθειας για το δημόσιο χρέος, χθες Τετάρτη στην Προκαταρκτική της Έκθεση. Η επιτροπή που συγκροτήθηκε τον Απρίλιο από την πρόεδρο της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, είχε σαν αντικείμενο τον έλεγχο του χρέους.

Στην Προκαταρκτική Έκθεσή της, που δημοσιοποιήθηκε χθες, αναφέρει συγκεκριμένα: "Όλα τα στοιχεία που παρουσιάζουμε στην Προκαταρκτική Έκθεση καταδεικνύουν ότι η Ελλάδα όχι μόνο δεν είναι σε θέση να πληρώσει το χρέος, αλλά και δεν πρέπει να το πληρώσει. Πρωτίστως διότι το χρέος που προκάλεσαν οι ρυθμίσεις που επέβαλε η Τρόικα παραβιάζει ευθέως τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των κατοίκων της Ελλάδας. Ως εκ τούτου η Ελλάδα δεν πρέπει να πληρώσει αυτό το χρέος διότι είναι παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο."

Τι σημαίνει ρήξη;

Θέμης Τζήμας

Μέσα στην εξελισσόμενη και πολυεπίπεδη κρίση, που πλέον εξελίσσεται σε βαθιά παρακμή- κάτι που δεν πρέπει ποτέ να μας διαφεύγει- πρέπει να διασώσουμε τις λέξεις και τη διαύγεια του τραυματισμένου δημοσίου διαλόγου. Η ρήξη λοιπόν, που ορθώς επανέρχεται στο προσκήνιο δεν έχει κανένα νόημα αν δεν αποσαφηνιστεί ως προς το περιεχόμενό της.

Ρήξη δεν είναι η καθυστέρηση της πληρωμής μιας δόσης προς το ΔΝΤ. Δεν είναι ρήξη μια- αναγκαστικά ούτως ή άλλως πρόσκαιρη- στάση πληρωμών προς το εξωτερικό. Τα παραπάνω μπορούν να είναι ακούσιες συνέπειες ή εκατέρωθεν προσπάθειες άσκησης πίεσης στο πλαίσιο μιας εξελισσόμενης διαπραγμάτευσης. Mπορούμε να τις θεωρήσουμε αναγκαίες ή και θεμιτές από την ελληνική πλευρά κινήσεις μεν, όχι ρήξη δε.

Πόσο κοστίζουν συμφωνία -διαφωνία για Ελλάδα και ΕΕ

του Γιώργου Δελαστίκ

Σαφέστατη είναι η άποψη του κορυφαίου αρθρογράφου των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου Βόλφγκανγκ Μινχάου και αντανακλάται στον τίτλο του χθεσινού του άρθρου στην εφημερίδα αυτή: «Η Ελλάδα δεν έχει τίποτα να χάσει λέγοντας "όχι" στους δανειστές»! Αντί για σεισμούς, λιμούς, καταποντισμούς δηλαδή ο γερμανικής καταγωγής αρθρογράφος των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» υποστηρίζει πολύ καθαρά ότι «σε τελική ανάλυση η Ελλάδα δεν μπορεί πραγματικά να χάσει απορρίπτοντας την προσφορά των δανειστών»! Οικοδομεί μεθοδικά την επιχειρηματολογία του: «Επεξέτεινα τους υπολογισμούς για να συμπεριλάβω όλο το τετραετές πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που ζητούν οι δανειστές... Φτάνω σε ένα σωρευτικό πλήγμα του επιπέδου του 12,6% για τα τέσσερα χρόνια. Το ελληνικό χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα άρχιζε να προσεγγίζει το 200%. Το συμπέρασμά μου είναι ότι η αποδοχή του προγράμματος της τρόικας θα συνιστούσε διπλή αυτοκτονία - τόσο για την ελληνική οικονομία όσο και για την πολιτική καριέρα του Έλληνα πρωθυπουργού»! Ο αρθρογράφος της αγγλικής εφημερίδας έχει την άποψη ότι πάρα πολύ δύσκολα οι δανειστές της Ελλάδας στην Ευρωζώνη θα την ωθούσαν.... σε αποχώρηση από το ευρώ, για τον απλούστατο λόγο ότι οι ζημιές τους σε περίπτωση ελληνικής χρεοκοπίας θα ήταν πολύ μεγάλες. Όχι φυσικά καταστροφικές για τις μεγάλες οικονομίες, αλλά καθόλου αμελητέες ζημιές. Όταν π.χ. η Γερμανία έχει δανείσει είτε απευθείας είτε μέσω των διαφόρων μηχανισμών στήριξης (ESM, EFSF) στην Ελλάδα 68,5 δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία πρέπει να διαγράψει αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει, δεν μπορεί να πει κανείς ότι αυτά τα 70 δισεκατομμύρια αφήνουν αδιάφορη την καγκελάριο Μέρκελ. Πόσω μάλλον τα αντίστοιχα 52,1 δισεκατομμύρια των δανείων της Γαλλίας προς τη χώρα μας ή τα 45,6 αντίστοιχα δάνεια της Ιταλίας ή τα 30,9 δισεκατομμύρια της Ισπανίας.

Το διπλό νομισματικό και οι επιπτώσεις του

του Όθωνα Κουμαρέλλα

Μεσούσης της «σκληρής» διαπραγμάτευσης της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους δανειστές ξαναήλθαν στο προσκήνιο παλιά σενάρια για την κυκλοφορία διπλού νομίσματος, είτε με καθαρή νομισματική μορφή π.χ. μαλακό ευρώ (Geuro), είτε με κάποια μορφή υποσχετικής (IOU), με την οποία θα πραγματοποιούνται οι εσωτερικές πληρωμές του κράτους προς τους πολίτες και όλες εν γένει οι εσωτερικές συναλλαγές.

Η πρόταση αυτή έρχεται να διατυπωθεί ακριβώς τη στιγμή που γίνεται πλέον παραδεκτό από όλους, ότι δεν είναι δυνατό να εξυπηρετούνται οι ανάγκες πληρωμών μισθών και συντάξεων, ή των άλλων υποχρεώσεων του ελληνικού κράτους προς τους Έλληνες πολίτες, πολύ περισσότερο οι ανάγκες για ανάταξη της οικονομίας που βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στον αποπληθωρισμό, την ύφεση και την παραγωγική αποσάθρωση, και ταυτόχρονα να εξυπηρετείται το υπέρογκο δημόσιο χρέος, με απρόσκοπτη τη συνέχιση των πληρωμών προς τους δανειστές.

Ο θάνατος του αγροτάκου

του Γιώργου Χαλιμούρδα

Πέρα από τη μνημονιακή προπαγάνδα των εγχώριων ΜΜΕ κατά του αγροτικού κόσμου που εγείρει τον κοινωνικό αυτοματισμό περί τεμπέληδων αγροτών που τρώνε τις επιδοτήσεις, λες και αυτό δογματικά είναι προνόμιο μόνο των αστών, εδώ και δεκαετίες σοβεί μια τερματικού χαρακτήρα κατάσταση που οδηγεί τον αγροτικό κόσμο στην πλήρη και ολοκληρωτική διάλυσή του. Στα μάτια του κόσμου, ο μέσος αγρότης έχει τεράστιων ίππων τρακτέρ, έχει εκατοντάδες στρέμματα, και τη μορφή των Μπούτα και Νασίκα. Κανείς δεν θα τους πληροφορήσει ότι η ΚΑΠ ήταν στην κυριολεξία δημιούργημα της Γαλλίας προς όφελος πρωτίστως των Γάλλων αγροτών. Κανείς δεν θα τους ενημερώσει ότι οι Γάλλοι παραγωγοί εκτός των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων λαμβάνουν τρομαχτικές επιδοτήσεις από το Γαλλικό κράτος εντός του Ευρώ πράγμα που δε συμβαίνει με τους δικούς μας. Κανείς δεν θα τους ενημερώσει πως οι αγρότες των ΗΠΑ είναι οι ισχυρότερα επιδοτούμενοι αγρότες στον κόσμο. Κανείς δεν θα τους ενημερώσει για την πολιτική προστατευτισμού που ακολουθούν πολλές χώρες στον κόσμο με προεξέχουσα τις ΗΠΑ (τη Μέκκα του νεοφιλελευθερισμού). Η κοινή γνώμη δεν θα μάθει ποτέ για τους δασμούς που βάζει η ΕΕ στα γιαπωνέζικα αυτοκίνητα που εισάγονται στην ΕΕ για να προστατεύεται η γερμανική και γενικότερα ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία, ενώ αντίθετα δεν προστατεύονται τα ελληνικά γεωργικά προϊόντα.

Δημοσκόπηση της BRIDGING EUROPE: Το 53% των Ελλήνων επιθυμεί έξοδο από την ευρωζώνη

Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση του Ευρωπαϊκού "think tank" Bridging Europe που διεξάχθηκε στην Ελλάδα, το 53% των ερωτηθέντων θα υποστήριζε έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.

Αυτό το αποτέλεσμα πέφτει πολύ κοντά στο αποτέλεσμα της δημοσκόπησης της Gallup International από το τέλος του 2014, όπου το 52% των ερωτηθέντων στην Ελλάδα δήλωσαν ότι ήταν υπέρ της εξόδου της χώρας από το ευρώ.

Πηγή: https://twitter.com/bridgingeurope/status/578889140684648448

από ανάρτηση του Μιχάλη Νευραδάκη

http://seisaxthia-epam.blogspot.gr